Autentyzm

Wszelkie przekształcenia dworca są usuwalne i nie wpływają na stan oryginalnej substancji budynków. W szczególności, punkty handlowo-usługowe znajdujące się wewnątrz hal dworcowych i w korytarzu między nimi mogą zostać łatwo usunięte i powinny być traktowane wyłącznie jako tymczasowe modyfikacje wystroju, a nie jako trwałe przeobrażenia. To samo dotyczy zamiany szklenia okien w halach dworca PKP i PKS na materiał nieprzezierny – ta zmiana szczególnie rzuca się w oczy i bez wątpienia negatywnie oddziałuje na aspekt wizualny zespołu, jednak jest w pełni odwracalna poprzez przywrócenie przeszkleń. W przypadku biurowca przekształcenia obejmują zabudowę południowego podcienia budynku oraz docieplenie jego ścian zewnętrznych – ponownie, są to w pełni odwracalne zmiany dokonane bez trwałych ingerencji strukturalnych.

Usunięcie opisanych wyżej tymczasowych modyfikacji skutkowałoby pełnym przywróceniem układu przestrzennego wnętrza oraz elewacji frontowej do stanu pierwotnego. Co więcej, nawet w obecnym stanie kompozycja elewacji jest całkowicie czytelna, z zachowaniem wyraźnych podziałów. Ponadto bryła dworca, obejmująca oba skrzydła oraz biurowiec, zachowała się w pierwotnym kształcie, bez jakichkolwiek trwałych, nieodwracalnych ingerencji.

Biorąc pod uwagę zachowanie pierwotnej bryły budynku oraz pierwotnej kompozycji elewacji należy uznać, że stopień zachowania oryginalnej substancji budowli tworzących zespół jest wysoki, zaś dokonane modyfikacje mają niewielki zakres, są nietrwałe (prowizoryczne) i łatwo odwracalne, a w większości wpływają jedynie na odbiór estetyczny zespołu budynków, nie naruszając kluczowych elementów jego formy architektonicznej. Tym samym autentyzm zespołu – w tym jego bryły, kompozycji elewacji oraz większości materiałów wykończeniowych nie pozostawia żadnych wątpliwości.